Νόσος Dupuytren

Η νόσος Dupuytren (Ντυπουτρέν) ή ρίκνωση της παλαμιαίας απονεύρωσης οφείλεται σε προοδευτική ίνωση του υποδόριου ιστού της παλάμης με τελικό αποτέλεσμα την σύγκαμψη των δακτύλων του χεριού. Πιο συχνά αφορά τον παράμεσο και το μικρό δάκτυλο.

Οι άνδρες προσβάλλονται συχνότερα και μάλιστα σε ποσοστό 10/1. Οι ασθενείς είναι συνήθως στην 5η έως την 7η δεκαετία της ζωής ενώ η εμφάνιση της νόσου πριν τα 40 έτη είναι σπάνια. Η αιτιολογία της δεν είναι γνωστή αλλά υπάρχει κληρονομική προδιάθεση και συνδιάζεται με την κατάχρηση αλκοόλ ή τη χρόνια λήψη αντιεπιληπτικών φαρμάκων. Το επάγγελμα δε φαίνεται να έχει σχέση. Η βλάβη στις μισές περιπτώσεις αφορά και τα δύο χέρια.

Οι ασθενείς στην αρχή έχουν δυσκολία στο να συγκρατήσουν ένα αντικείμενο στην παλάμη ενώ αργότερα όσο προχωράει η βλάβη δεν μπορούν να το αφήσουν ή να αυτοεξυπηρετηθούν με το χέρι αυτό.

Η θεραπεία της νόσου Dupuytren είναι κυρίως χειρουργική. Στα αρχικά στάδια βέβαια μπορούν να δοκιμαστούν παθητικές διατάσεις από τον ίδιο τον ασθενή ή να γίνει ένεση κορτιζόνης από το γιατρό του στην περιοχή της βλάβης. Όμως η σύγκαμψη στο επίπεδο της μετακαρποφαλαγγικής ή της φαλαγγοφαλαγγικής άρθρωσης φτάσει τις 30ο πρέπει να γίνει χειρουργική αντιμετώπιση συνήθως με μερική ή ολική εκτομή της απονεύρωσης σε νεότερα άτομα και διατομή των μεγάλων χορδών της παθολογικής παλαμιαίας απονεύρωσης σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας.