Ο φόβος και η ανησυχία που νιώθουν πολλές γυναίκες για το μετεγχειρητικό πόνο που προκαλεί η αποκατάσταση στο κότσι, κρατά «καθηλωμένα» τα βήματά τους.

Αυτό όμως είναι άδικο. Γιατί η χειρουργική διόρθωση του προβλήματος θα πρέπει να θεωρείτε επιβεβλημένη και να επιδιώκεται από τις ασθενείς, κυρίως για ιατρικούς και όχι αισθητικούς λόγους.

Τα  κότσι δημιουργεί παραμόρφωση και εξελκώσεις στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού. Το πόδι που νοσεί, υποφέρει. Η βάδιση γίνεται με δυσκολία και οι αρθρώσεις επιβαρύνονται συνολικά.

Και σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί πως ενώ υπάρχουν περισσότερες από 120 διαφορετικές τεχνικές για την αποκατάστασή του προβλήματος ελάχιστες γυναίκες αποφασίζουν να χειρουργηθούν με το φόβο ότι ο μετεγχειρητικός πόνος θα είναι έντονος, αν και αυτή η άποψη απέχει από την πραγματικότητα.

 

Το 70% των ασθενών που χειρουργούνται από κότσι έχουν οικογενειακό ιστορικό αν και τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι η νόσος που προκαλεί το κότσι θεωρείται επίκτητη και όχι συγγενής. Η ασθένεια είναι μάλλον «γυναικεία υπόθεση», αφού τα κομψά ψηλοτάκουνα παπούτσια, ενοχοποιούνται ως αιτία πρόκλησης κι επιδείνωσης της συγκεκριμένης παραμόρφωσης. Τα ποσοστά άλλωστε μιλούν από μόνα τους αφού η αναλογία γυναικών- ανδρών είναι 9 προς 1. Άλλες αιτίες της νόσου είναι οι αυτοάνοσες παθήσεις (ρευματοειδής αρθρίτιδα), οι νευρογενείς διαταραχές, η ανισορροπία της εμβιομηχανικής του ποδιού κ.ά. Πρόκειται για μια σύνθετη παραμόρφωση της πρώτης άρθρωσης (μεταταρσοφαλαγγικής) του μεγάλου δακτύλου του ποδιού. Η παραμόρφωση αυτή δημιουργεί βλαισότητα και στροφή του μεγάλου δακτύλου, ως προς τον άξονά του.

Συγκεκριμένα στο εσωτερικό τμήμα της άρθρωσης αυτής, δημιουργείται μία προπέτεια (κάλος). Η φυσική εξέλιξη της νόσου είναι η παρέκκλιση του μεγάλου δακτύλου προς το δεύτερο ή και τρίτο δάχτυλο, τα οποία παραμορφώνονται με σφυροδακτυλία, γαμψοδακτυλία ή εφίππευση πάνω στο μεγάλο δάχτυλο. Επίσης δημιουργούνται κάλοι στα δάχτυλα αυτά.

 

Ο μοναδικός τρόπος για να εξαφανιστεί το κότσι είναι η χειρουργική επέμβαση. Η χρήση ανώδυνης μικροχειρουργικής τεχνικής, διαδερμικά με τοπική αναισθησία, εξασφαλίζει ποιοτικό και μόνιμο αποτέλεσμα με νοσηλεία λίγων μόνο ωρών! Πρόκειται για μία επαναστατική μέθοδο αντιμετώπισης της παθολογίας του άκρου ποδός η οποία εφαρμόζεται με ευκολία, στο πλαίσιο της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής τόσο στο κότσι όσο και σε όλες τις παραμορφώσεις του ποδιού.

 

Σύμφωνα με τον Γεώργιο Δημάκη, Ορθοπαιδικό Χειρουργό, σε ελάχιστο χρόνο πλέον πετυχαίνουμε οριστική λύση, χωρίς πόνο, στα προβλήματα των δακτύλων του ποδιού και συγκεκριμένα στο κότσι. Με τη νέα αυτή τεχνική δε χρειάζεται καν να γίνει εισαγωγή του ασθενούς στο νοσοκομείο (ODC). Η όλη διαδικασία γίνεται με τοπική αναισθησία, με αποκλεισμό των νεύρων του ποδιού (ankle block-υπερσφύριος αναισθησία), χωρίς ίσχαιμη περίδεση, όπου η χρήση της αυξάνει την πιθανότητα θρομβοεμβολικής νόσου και με τομές (οπές) που δεν ξεπερνούν τα 2-3 χιλιοστά.

 

Μέσω των οπών αυτών, οδηγούνται μικρά εργαλεία με τα οποία γίνονται διορθωτικές οστεοτομίες, αφαιρέσεις εξοστώσεων, διατομές τενόντων (καμπτήρων – εκτεινόντων), θυλακοτομές, αρθροτομές κ.α.), υπό ακτινοσκόπηση (C-ARM).

 

Στην όλη διαδικασία χρησιμοποιούμε ειδικό μηχάνημα και ειδικά μικρά εργαλεία, τα οποία δεν κακοποιούν τους μαλακούς ιστούς, τα ευγενή αγγεία και τα νεύρα. Η εφαρμογή αυτής της ελάχιστα επεμβατικής μεθόδου επιβάλλεται να γίνεται από εξειδικευμένους χειρουργούς καλά εξοικειωμένους με αυτή την χειρουργική τεχνική.

 

Η χειρουργική αποκατάσταση με τη χρήση της διαδερμικής μικροχειρουργικής τεχνικής, εξασφαλίζει μεγάλη επιτυχία και μια σειρά από πλεονεκτήματα:

Και τέλος, στις περισσότερες περιπτώσεις, μετά από τρεις εβδομάδες, ο ασθενής μπορεί να φορέσει αθλητικό παπούτσι και να επανέλθει σταδιακά στις συνηθισμένες του δραστηριότητες κερδίζοντας τα χαμένα βήματά του.

 

 

 

 

 

Μπορείτε να δείτε την σχετική συνέντευξη εδώ:

https://www.thebest.gr/article/597197-kotsi-anoduni-kai-oristiki-antimetopisi